Als kinderen opgroeien, hebben velen de neiging om snel het ouderlijk huis te verlaten en een zelfstandig leven te beginnen. Het is gewoon zo dat volwassenen niet gemakkelijk bij hun ouders onder één dak kunnen wonen.
Dit betekent niet dat u uw ouders zo ver mogelijk moet verlaten, niet meer met hen moet communiceren, niet naar advies hoeft te luisteren en niet op hun gevoelens hoeft te letten. Het is gewoon tijd om op te groeien en zelf verantwoordelijk te zijn voor je acties. Ouders willen ook leven voor hun eigen plezier en de problemen van kinderen niet oplossen, vooral als ze al lang een eigen gezin hebben.
We presenteren 10 redenen waarom volwassenen er beter aan doen om gescheiden van hun ouders te leven.
10. Persoonlijke ruimte en vrijheid
Ouders blijven altijd ouders. Zelfs als hun kinderen al ver over de 30 zijn, zullen ze zich nog steeds zorgen maken.
Als het 'kind' bij hen woont, zullen ze op de een of andere manier zijn vrijheid beperken. Mam zal nog steeds naar het hart grijpen, en vader aan de riem, als de zoon of dochter alleen 's ochtends thuis verschijnt.
Er zal ook geen persoonlijke ruimte zijn. Ouders kunnen op elk moment voor de deur van je kamer verschijnen, ze worden niet tegengehouden door de zinnen: "Ik heb het druk", "Mam, kom op een andere keer." Je kunt hun gedrag niet beïnvloeden. Wil je persoonlijke ruimte en vrijheid? Ga dan op zoek naar een appartement.
9. Financiële onafhankelijkheid
Het komt vaak voor dat het "kind" een opleiding kreeg, een baan kreeg, maar zijn ouders hielpen hem nog steeds met geld. Een man is volwassen geworden, werkt, maar hij kent de waarde van geld niet.
Hij kan zijn salaris onnadenkend besteden, omdat hij weet: ouders zullen altijd helpen. Meestal betalen ze energierekeningen, eten kopen. Ouders weigeren financiële steun en argumenteren dit met de volgende zinnen: 'Je bent jong, geld komt goed van pas.'
De meeste mensen gebruiken de vriendelijkheid van hun ouders. Iemand is comfortabel, iemand wil ze gewoon niet beledigen. Toch is het beter om alleen op jezelf te vertrouwen en niet financieel afhankelijk te zijn van iemand, zelfs niet van ouders.
8. Een onvervormde kijk op het leven
Mensen die bij ouders wonen, begrijpen vaak niets in de organisatie van het leven en de juiste verdeling van middelen. Natuurlijk denken ze niet dat de producten zelf in de koelkast verschijnen, maar hun ideeën over het leven zijn nogal vaag.
Ze weten niet of er genoeg papierrol is voor een week, hoeveel pakjes suiker er voor een maand moeten worden gekocht. Het komt vaak voor dat de kinderen van gisteren al hun geld aan onzin uitgeven, en dan moet je alleen pasta lenen of eten. Maar de volgende keer zullen ze hun financiën correct verdelen.
7. Onafhankelijkheid en verantwoordelijkheid
Je kunt alles zeggen, maar iemand die bij zijn ouders woont, wordt nooit onafhankelijk. Hij begrijpt dat ouders in ieder geval ondersteuning, hulp in woord en daad zullen bieden. In dit geval moet u zich niet inspannen en moeite doen om het probleem onafhankelijk op te lossen.
Een man zal zich zijn hele leven een kleine jongen voelen, een vrouw - een klein meisje. Over welke verantwoordelijkheid kunnen we praten als ouders zich haasten om zelfs met kleine problemen te helpen?
Wanneer een persoon verantwoordelijk is voor zichzelf, zal hij goed nadenken voordat hij een daad pleegt. En als hij een fout maakt en de gevolgen ervaart, zal dat in de toekomst veel voorzichtiger zijn.
6. Overmatige communicatie met ouders
De communicatie met ouders is natuurlijk erg goed. Je hebt misschien een goede relatie. Misschien vertel je mama of papa absoluut alles, maar ruzies zijn onvermijdelijk.
Mensen die samenwonen vallen vaak uit elkaar door kleinigheden. Bovendien zijn je standpunt en de opvattingen van ouders radicaal anders. Vertegenwoordigers van verschillende generaties kunnen niet op dezelfde manier denken. Geschillen, ruzies, schandalen - dergelijke situaties zijn voor jou of je ouders niet prettig.
Om van communicatie een plezier te maken, is het beter om apart te leven en je ouders te bezoeken. Dergelijke ontmoetingen brengen je veel dichterbij dan samenwonen. Ze worden niet overschaduwd door de oplossing van binnenlandse problemen en geschillen over kleinigheden.
5. Permanente compromissen
Als je ervoor kiest om bij je ouders te wonen, wees dan bereid eraan toe te geven. Dit is hun territorium, ze hebben dit appartement verdiend, hebben het gekocht, dus hebben ze de levensregels bepaald.
Als je reparaties wilt uitvoeren, moet je toestemming vragen aan je ouders. Als u besluit een verjaardag thuis te vieren, vrienden uitnodigt, moet u ouders om een gunst vragen.
Er zijn misschien veel van zulke voorbeelden, maar de betekenis is duidelijk. U kunt niets doen zonder toestemming van de ouders. Als je de rest van je leven geen compromissen wilt zoeken, begin dan nu met het zoeken naar appartementen.
4. Apart wonen is een stimulans voor groei
Tevergeefs denken veel mensen dat ze, terwijl ze bij hun ouders wonen, zullen sparen voor hun huisvesting. Het gebeurt meestal op een heel andere manier. Ze hebben geen verlangen, ze proberen niet de carrièreladder te beklimmen. Ze vertrouwen in alles op hun ouders.
Iemand die afzonderlijk woont, blijft niet lang aan het werk, waar er geen manier is om op te groeien, waar ze regelmatig bonussen ontnemen of hun salaris uitstellen. Hij heeft geld nodig: om te betalen voor huisvesting, eten, kleding. Daarom zal hij er altijd naar streven om meer te verdienen, om bepaalde hoogten in zijn carrière te bereiken.
Als je iets in het leven wilt bereiken, weggaan van je ouders, zul je een stimulans hebben.
3. Ouders willen ook privacy
Geen van de kinderen denkt dat ouders ook voor hun persoonlijke leven willen zorgen. Als moeder of vader door een noodlot zonder levenspartner zijn achtergelaten, stoor ze dan niet om hun leven te regelen.
Er zijn veel verhalen bekend wanneer kinderen een nieuwe ouderrelatie belemmerden. Na een tijdje begonnen ze hun eigen gezin, maar toen ze zich realiseerden dat ze moeder / vader tot eenzaamheid hadden veroordeeld, was het te laat.
Als ouders samenwonen, betekent dit niet dat ze de rest van hun leven aan hun kinderen willen wijden. Integendeel, ze zouden hun eigen hobby's moeten hebben. Misschien willen ze elke dag gasten uitnodigen of op reis gaan, en je problemen niet oplossen. Geef ze die kans.
2. Infantilisme van kinderen die bij ouders wonen
Hierboven werd opgemerkt dat kinderen die bij ouders wonen niet zelfstandig kunnen worden. Helaas worden ze in de meeste gevallen infantiel. Ze willen niets oplossen; alle problemen worden doorgegeven aan de ouders.
Sommigen van hen zijn zo gewend aan ouderlijke zorg dat ze geen werk kunnen vinden of een gezin kunnen stichten. Ze gedragen zich als kinderen. Ouders hebben geen andere keuze dan een volwassen 'kind' te ondersteunen of zijn leven te proberen te regelen.
1. Persoonlijk leven zonder beperkingen en obstakels
Als je bij ouders woont, moet je voorbereid zijn op beperkingen en obstakels. Ze zullen zorgvuldig controleren met wie je aan het daten bent, of de door jou gekozen persoon geschikt is voor jou. Je kunt hem niet uitnodigen voor een bezoek, omdat dit wordt beschouwd als een kennismaking met ouders, en dit is een zeer serieuze stap.
Zelfs als ouders geen mening geven, zal hun mening een belangrijke rol spelen bij het kiezen van een levenspartner. Als je geen haast hebt om een gezin te stichten, bereid je dan voor om terug te vechten tegen vervelende vragen en moralisering.
Het is het beste om na te denken over een aparte accommodatie, dan kun je veel problemen vermijden en uitstekende relaties met ouders onderhouden.