Utopie kan een vorm van sociaal bewustzijn of collectief worden genoemd. Mensen hebben altijd geprobeerd een ideale samenleving op te bouwen waar iedereen gelukkig, even rijk en gelijk zal zijn.
De geschiedenis kent tientallen pogingen om utopische samenlevingen te creëren. Sommige gemeenschappen waren gebouwd op de principes van vrijheid, andere op communistische ideeën. Maar ze faalden allemaal. Sommige van de utopische gemeenschappen duurden tientallen jaren en sommige minder dan een week. Bijzonder interessante gemeenschappen waren in de 9e eeuw. Op onze lijst zullen we 15 niet-succesvolle utopische samenlevingen in de geschiedenis presenteren.
1
Kolonie van gelijkheid
De kolonie van gelijkheid was een poging om een socialistische utopie te creëren in de staat Washington. Haar inspiratiebron was de organisatie "Brotherly Commonwealth", die in die jaren bestond. De gemeenschap bestond uit meer dan 2.000 mensen. Ze besloten in 1897 een kolonie te stichten, gebaseerd op socialistische ideeën. Washington werd gekozen als vestigingsplaats omdat het nog niet dichtbevolkt was en de autoriteiten er niet op tegen waren.
Aanvankelijk leefde de bevolking in vrede en harmonie en werkte ze onder gelijke voorwaarden samen. Maar, zoals het met mensen gebeurt, konden ze het instinct van overheersing en de drang naar competitie niet bestrijden. Er verschenen veel gebouwen in de kolonie, zoals een smederij, een werkplaats, diverse winkels. In 1903 was de bevolking van de gemeenschap teruggebracht tot 100 mensen. Toen waren er alleen de meest hardnekkige socialisten die de nederzetting wilden redden. De kolonie van gelijkheid eindigde in 1907.
2
Shaker-gemeenschappen
Shakers waren een religieuze beweging die in de 12e eeuw in Engeland ontstond. Ze werden de "gemeenschap van gelovigen bij de wederkomst van Christus" genoemd. Ze bevorderden een matriarchale samenleving, waarin vrouwen meer macht hadden en zich volledig onthielden van seksuele intimiteit. Dergelijke ideeën waren in die tijd niet het meest populair in Europa, dus creëerden ze hun eigen gemeenschappen.
In 1775 arriveerden de eerste shakers in Noord-Amerika. In de daaropvolgende jaren ontwikkelden ze zich snel. Tegen 1820 waren er 12 actieve shaker-gemeenschappen ontstaan. De piek vond plaats in 1850, toen het aantal inwoners van de gemeenschappen 20 duizend mensen bereikte. Na de burgeroorlog nam de bevolking van gemeenschappen sterk af.
Shakers stonden bekend om hun vreemde gedrag en geloof in de Heilige Geest, die hen regelmatig vertelde wat ze moesten doen en wat ze moesten geloven. Veel mensen bezochten shaker-gemeenschappen om hun manier van leven te zien. Er is momenteel slechts één gemeenschap van shakers in Maine. Ze leken tegelijkertijd vast te zitten en de vooruitgang leek ze te omzeilen. De enige nederzetting van shakers is erg populair bij toeristen. Dit is het culturele erfgoed van Amerika.
Trouwens, op onze site most-beauty.ru staat een heel interessant artikel over kerken waar mensen God niet aanbidden.
3
Forlandland
In 1928 bracht de beroemde automobielmagnaat Henry Ford het vreemde idee naar voren om een echte samenleving te creëren midden in de tropische jungle van de Amazone in Brazilië. Brazilië was in die tijd een centrum voor de productie van rubber dat nodig was voor de rubberproductie. Ford ging naar Brazilië, kocht land en stichtte een nederzetting die was gewijd aan het leven van arbeiders die rubber zouden verbouwen. Hij was van plan de bevolking op tienduizend mensen te brengen. Het was een stad in de jungle. Er waren Amerikaanse en Braziliaanse arbeiders. Hoewel Ford voor gelijkheid was, hadden Amerikaanse arbeiders veel betere levensomstandigheden dan Braziliaanse arbeiders. En hij stelde ook zijn eigen wetten vast, die niet iedereen leuk vond.
Vooral de bevolking hield niet van de wet op het alcoholverbod. Als gevolg hiervan voerden bewoners een vechtpartij uit die de hele nederzetting overspoelde. Mensen hebben alles vernietigd, inclusief hun eigen huizen. Ford bracht de nederzetting vervolgens weer tot leven, maar zijn utopische droom stierf toch. De Amerikanen verlieten stilletjes Fordland. Deze nederzetting is nu, waar bijna tweeduizend mensen wonen.
4
Nashoba-gemeenschap
De Nashob-gemeenschap begon met de beste bedoelingen. De belangrijkste overtuigingen van de ideologische inspiratoren waren de afschaffing van de slavenhandel en de onderdrukking van zwarten. Ze pleitten voor afschaffing van de slavernij. Voor de afwikkeling is gekozen voor een perceel van 810 hectare in Tennessee. De nederzetting zou bestaan zonder het gebruik van slaven. Nadat ze erin waren geslaagd het huishouden te onderhouden en te ontwikkelen, konden ze aan iedereen bewijzen dat slavernij niet nodig is. En ze wilden ook laten zien dat slaven mensen zijn zoals iedereen. Maar alle ideeën mislukten. Sterker nog, het bleek dat zwarte bewoners nog steeds als bazen met blanken communiceerden.
Ze slaagden er niet in de stereotypen van die tijd te doorbreken. Bovendien raakten hun boerderijen door slecht beheer in verval. Er was simpelweg niet genoeg geld om te overleven. De gemeenschap van Nashoba raakte in 1828 in verval en bestond slechts 3 jaar.
5
Nieuwe harmonie
The New Harmony is een andere mislukte utopische commune, gecreëerd door de Britse filosoof en industrieel Robert Owen. Robert Owen vindt geen gelijkgestemde mensen in zijn opvattingen in Engeland en besluit in 1824 naar Amerika te verhuizen en daar een gemeente te stichten. In dit project investeert hij bijna al zijn fortuin.
Hij vertegenwoordigde de "New Harmony" als een echte utopie, waar iedereen gelukkig, geschoold en gelijk zal zijn. Zijn belangrijkste overtuiging was dat de externe omgeving een persoon kan veranderen. En hij was een fervent voorstander van het socialisme.
Hij begon geen stad te bouwen, maar kocht een kant-en-klare stad uit en begon iedereen uit te nodigen. Naast de ideologische bewoners kwamen er veel luie mensen en gewoon gekken in de stad. Er werd een grondwet en een handvest opgesteld, dat werd gereguleerd door een commissie van zeven. Vier leden van de commissie werden gekozen door Owen zelf, en drie werden gekozen door de mensen van de gemeenschap.
Nadat Owen naar Schotland vertrok om nieuwe inwoners voor zijn stad te vinden. Terwijl hij weg was, kwamen de arbeiders in conflict met de autoriteiten. Socialistische utopie stortte in. De stad was overbevolkt en kon niet genoeg goederen produceren om als onafhankelijke nederzetting te functioneren. "New Harmony" hield op te bestaan in 1829. Nu is deze nederzetting een monument en toeristische attractie in Indiana. Er wonen 800 mensen in. Robert Owen stierf zelf op hoge leeftijd in 1958.
6
De gevallen stad
'Fallen City' of Drop City is een andere utopische nederzetting uit de jaren 60 van de vorige eeuw. Het is ontstaan in een tijd dat hippiecultuur gebruikelijk was. Het was een brutale jongen die naar reggae luisterde en wiet rookte.
In 1965 kocht een groep studenten een stuk land. Ze besloten een aantal vreemde koepelwoningen te bouwen. Hoogstwaarschijnlijk wilden ze een plek vinden voor hun feestjes. Na een tijdje verspreidde het gerucht over deze nederzetting zich snel en kwamen de mensen ernaartoe. Mensen kwamen van ver om vrij te leven, zonder gedoe en problemen.
Het probleem ontstond doordat samen met normale mensen veel ontoereikende en gewoon gekke mensen daar aankwamen. Beginners kwamen in conflict met oldtimers, dus het gelijke systeem ging verloren. In 1970 raakte de hele gemeenschap in verval. Vreemde koepelwoningen bestaan nog steeds als een symbool van de domme ambities van die jaren.
7
Frutland (Fruitland)
De volgende vreemde gemeenschap verscheen in Massachusetts. Het bestond ongeveer een jaar. De oprichters waren vegetariërs. Het eten van vlees of dierlijke producten was ten strengste verboden. Het was een veganistische stad. Bewoners konden dieren niet gebruiken voor het bewerken van land of voor andere banen. Ze plantten alleen die planten die de wormen die op aarde leven niet schaden. Vanwege zulke stomme wetten was hun oogst erg schaars en 1843 was volledig onvruchtbaar. De winter was koud, er was niet genoeg voedsel, dus de inwoners van Frutland gaven zich gewoon over en verlieten de nederzetting.
8
Stadsgemeenschap van Palmanova
De stad Palmanova is nu een actieve gemeente in Noord-Italië. Het werd gesticht in 1593, voornamelijk als een fort van de omringende vijanden, en ook als een plek voor een nieuwe samenleving. Het kostte de bouwers zeven jaar om de bouw van alle vestingwerken te voltooien. De vorm van de buitenmuren van de stad heeft strikte geometrische vormen. De autoriteiten van de Venetiaanse Republiek wilden van hem een utopie maken, waar iedereen in vrede en harmonie met anderen kan leven. Er werd besloten criminelen uit gevangenissen vrij te laten, op voorwaarde dat ze in de stad wonen. Zoals verwacht heersten er al snel chaos en onrust in de stad. Het uiterlijk van de stad was mooi, maar slaagde er niet in de perfecte nieuwe samenleving op te bouwen. Nu is deze versterkte stad een populair historisch monument.
We raden je ook aan om een interessant artikel op most-beauty.ru te bekijken over de mooiste steden ter wereld.
9
Arcosanti
In 1970 begon de Amerikaanse architect Paulo Soleri met het creëren van de samenleving van zijn dromen. De utopische stad heet Arcosanti. De architect wilde de hele wereld laten zien dat beschaving kon worden gecreëerd zonder de natuur te schaden. Harmonie met de natuur is het hoofdidee van het project. Paulo Solery was gebaseerd op de principes van archeologie. Dit is een mix van twee concepten: architectuur en ecologie. Hij bouwde futuristische gebouwen die niet zo aantrekkelijk waren voor het leven.
Zelfs na zoveel jaren blijft de stad bestaan, maar de bevolking is slechts 50 mensen, waarvan de meeste vrijwilligers en studenten zijn. Soleri plande een populatie van meer dan 5.000. De vreemde gebouwen werden in 1988 het decor voor de productie van een sciencefictionfilm. Paulo Soleri heeft zelf een lang leven geleid. Hij stierf in 2013 op 95-jarige leeftijd.
10
Brookpharm
Brookpharm is een favoriet op onze lijst met mislukte utopieën. De gemeente werd in 1841 gesticht op een boerderij van 81 hectare. De bewoners van de boerderij waren al hun tijd bezig met het planten en plukken van groenten en fruit. De meesten waren intelligentsia, en slechts een klein deel bestond uit boeren en arbeiders. In ruil voor hard werken kregen de dorpelingen gratis eten, onderwijs en kleding. Het grootste probleem bij Brook Farm was dat zelfs kinderen hard werkten.
Veel mensen vonden de omstandigheden te moeilijk en gingen gewoon weg. Maar de voormalige bewoners van Brookpharm herinneren zich altijd hartelijk de tijd die ze op de boerderij doorbrachten. Nu wordt deze nederzetting erkend als een historisch monument en is opgenomen in het register van historische plaatsen in de VS.
11
Vrij land
Freeland kreeg de toepasselijke naam vanwege het hoofdidee van een nieuwe nederzetting. Het land van de nederzetting mag van niemand toebehoren. Alles was voor iedereen gratis. Het is gelegen op een klein eilandje voor de kust van Washington. En ook dichtbij was de kolonie van gelijkheid, waar we het hierboven over hadden. In feite waren de eerste kolonisten degenen die eerder de kolonie gelijkheid hadden verlaten tijdens de neergang. De nederzetting werd opgericht in 1900 en heeft tot op de dag van vandaag overleefd met een bevolking van ongeveer tweeduizend mensen. Hoe mensen erin slaagden de gemeente in zo'n hard klimaat te houden, is niet duidelijk.
Trouwens, er is een fascinerend artikel over de mooiste eilanden ter wereld op most-beauty.ru.
12
Auroville "Stad van de dageraad"
Auroville is een ideale utopische stad die nog steeds functioneert. Het is gelegen in India. Het is opgericht in 1968. Zijn inspiratie is Mirra Alfassa. Het belangrijkste idee van Auroville is dat mensen van verschillende nationaliteiten hier in vrede en harmonie zullen leven buiten politiek en religie. Het land van de stad is van het hele team. De belangrijkste attractie van de stad is een enorme vergulde bol in het centrum. Nu wonen er vertegenwoordigers van 45 landen en nationaliteiten, van wie de meesten indianen zijn.
Alles lijkt in orde, maar het gerucht gaat dat de stad een toevluchtsoord is geworden voor maniakken en pedofielen. Sommigen suggereren dat de hele gemeente een cultus is voor kindermishandeling. Vanaf 2014 woonden er iets meer dan tweeduizend mensen.
13
Nieuwe Lanark
Denk aan de mislukte utopist Robert Owen, de maker van New Harmony? Hij was dus niet het enige project. New Lanark was zijn poging om een socialistische gemeente in Schotland te creëren. Het begon allemaal met de katoenfabrieken op die plek. Er werden huizen voor fabrieksarbeiders gebouwd. Robert Owen kocht uiteindelijk de hele nederzetting voor zijn nieuwe sociale experiment. In eerste instantie ging alles goed. New Lanark heeft jarenlang als zelfstandige gemeente gefungeerd. Maar uiteindelijk leidde de economische neergang tot de sluiting van de fabrieken. Dit leidde tot de uitstroom van inwoners en de verwoesting van de nederzetting.
14
Noord-Amerikaanse falanx
Nog een van de vele mislukte utopieën van de jaren 1840. De nederzetting is opgericht door volgelingen van Charles Fourier. Een klein aantal mensen bouwde een groot gemeenschappelijk huis, bouwde een molen aan de rivier en begon verschillende ambachten te beoefenen. De bevolking groeide uiteindelijk tot 150 mensen. Bijna alle inwoners kregen een opleiding, ze brachten hun vrije tijd door met dansen, zingen, lezen van kranten en boeken. In de gemeente werd iedereen als gelijk beschouwd en werkte iedereen op gelijke voet. Ze hebben als het ware voedsel en al het andere gekregen van een gemeenschappelijke ketel. Maar de meningsverschillen van de bewoners leidden tot de ineenstorting van de gemeente. Ze konden het niet eens worden over de totale hoeveelheid werk die iedereen zou moeten doen. Iemand werkte de hele dag en iemand 1-2 uur, maar ze kregen alles op gelijke voet. De Noord-Amerikaanse falanx duurde verrassend 12 jaar.
15
Kolonie Ruskin
De kolonie van Raskin bestond van 1894 tot 1896. Het werd opgericht door krantenredacteur Julius Augustus, die geloofde in de leer van de socialistische schrijver John Ruskin. Zijn theorie was de overwinning van het socialisme en de oprichting van kleine communes overal. In de jaren 1800 waren deze ideeën erg populair, dus werden er verschillende utopische nederzettingen gevormd, waaronder de kolonie Ruskin. Het viel zonder bijzondere reden uit elkaar vanwege verschillende geschillen en meningsverschillen van de inwoners.