Als de grootte van een plastic object niet groter is dan 5 mm, worden dergelijke elementen microplastic genoemd. Hij is praktisch onzichtbaar en is een gezworen vijand geworden van de wetenschappelijke wereld en de natuur. Hoewel microplastic voor ons geen vanzelfsprekend probleem is, heeft iedereen dagelijks contact met zijn deeltjes - tijdens eten, drinken, schoonmaken of gewoon spelen.
1
Fijn interactief ijsmuseum
Toen het mobiele ijsmuseum in 2018 in Miami arriveerde, verwachtte niemand problemen met de wet. De organisatoren van het museum wilden de bezoekers alleen maar vermaken en trakteren op hun favoriete koude traktatie. Een van de manieren om plezier te hebben en interactie te hebben met het dessert was het zwembad, dat gevuld was met veelkleurige plastic chips die een topping voor ijs simuleerden. Mensen baden letterlijk in plastic kruimels. Het bracht veel plezier en vreugde. Maar de aandacht van ambtenaren werd aangetrokken door deze zelfde gekleurde kruimels die in rioolafvoeren werden gevonden.
Blijkbaar, toen de animators de zwevende kruimels strooiden, brokkelde een deel af en verspreidden zich overal kleine plastic deeltjes. Het stadsbestuur was niet blij met de kruimels die in de riolering terechtkwamen en vreesden dat ze de riolering en waterwegen zouden verontreinigen. Het museum kreeg een boete van $ 1.000.
Het museum werd gedwongen speciale reinigingsmachines in te huren, kruimels weg te blazen van mensen die het zwembad verlieten, gaasvallen voor plastic te installeren en ook een biologisch afbreekbare vervanger te ontwikkelen.
2
Plastic in plaats van zout
Microplastic kan zich verstoppen tussen zoutkristallen en zelfs erin. Zeezout is een consumentenproduct en plastic granulaat is handig te vinden in onze zoutvaatjes over de hele wereld. Als iemand een gerecht zout, giet hij onvrijwillig polyethyleen en polypropyleen in zijn bord. Dit zijn de twee meest voorkomende elementen in zeezout. Beide elementen zijn afkomstig van plastic zakken, plastic flessen, containers, doppen en nog veel meer, gemaakt van plastic.
In 2018 werd een onderzoek uitgevoerd waaruit bleek dat het probleem met besmet voedselzout wereldwijd werd en dat het nu de moeite waard is om het risico van dergelijk zout te herzien met een mengsel van plastic voor de gezondheid. Zoals ze zeggen, niemand wil microdeeltjes eten van iets waarvan de ontbinding in de natuur 400 jaar duurt. Het is ook bewezen dat de opeenhoping van microplastics allerlei chemische en microbiële aandoeningen in het lichaam kan veroorzaken.
3
Shine is verboden
Miljoenen van de kleinste briljante confetti verrukken ons oog. Glitter is de basis van elke parade of feest. Het wordt ook vaak door kinderen gebruikt voor creativiteit en handwerk. Maar niet iedereen is fan van deze mooie flikkerende vonken.
Wetenschappers die zich bewust zijn van dit megaprobleem, hebben een hekel aan genialiteit. Hun ontevredenheid is zo groot dat ze pleiten voor een verbod op het gebruik van genialiteit over de hele wereld.
Waarom?
In feite zijn deze flikkerende deeltjes microplastics. Ze zien eruit als getinte folie, maar zijn gemaakt van een polymeer dat polyethyleentereftalaat wordt genoemd.
In 2018 mochten 19 Engelse kleuterscholen geen glitter gebruiken. Voor hun ambachten begonnen kinderen milieuvriendelijke materialen te gebruiken.
Zo'n vernieuwing beviel niet bij iedereen. Uit de enquête bleek dat de leiding het probleem niet serieus nam en slechts één van de vier kleuterscholen vond het nodig om de genialiteit in de klaslokalen te verbieden.
4
Plastic in de diepste wezens
Toen de onderzoekers schaaldieren vingen van de diepste zeefouten, ontdekten ze iets verrassends: er zaten kunstmatige vezels in hun spijsverteringssysteem. In 2017 werden zes diepzeefouten gekozen voor verkenning, waaronder de Mariana Trench, de diepste plek op aarde.
Op deze diepten leven amfipoden. Deze schaaldieren voelen zich goed op een diepte van 11.000 meter en elk van hen, dat werd gevangen en onderzocht, slikte microplastic in. De andere vijf oceaanstoringen waren niet 100% besmet, maar geen enkele kreeftensoort was volledig vrij van plastic. Zelfs in de diepe Nieuwe Hebri-depressie at de helft van de onderste bewoners microplastics. Hun menu bevatte nylonvezels, lyocell, viscose en meer. Schaaldieren aten zelfs PVC. Dit type plastic wordt gebruikt om bijna alles te maken - van ramen en pijpen tot creditcards.
Aangezien we het hebben over waterbewoners, kunnen we u niet anders dan adviseren om interessante artikelen over hen te bekijken op onze site most-beauty.ru. Dit artikel gaat over de mooiste kleine waterwezens ter wereld, waar je veel leert over de weinige kleinste dieren die in het water leven. We hebben ook interessant materiaal over ongewone zeedieren die zo veel op buitenaardse wezens lijken.
5
Giant Plankton Nest
Wetenschappers hebben ontdekt hoe op het oppervlak drijvende korrels uiteindelijk op de zeebodem terechtkomen. Dit is nogal onverwacht, maar bij dit proces is een gigantisch plankton betrokken - een wezen dat niet met het blote oog te zien is. De soort uit de Stille Oceaan heeft een lengte van 10 centimeter en leeft tussen het slijmweefsel, dat een diameter kan bereiken van 1 meter. Dit zogenaamde 'huis' is een voedselvangend filter.
In 2017 doken wetenschappers in de Monterey Bay in het water en voedden gigantisch plankton met microplastics. Vervolgens werden deze wezens gevangen en in een tank geplaatst om naar hun reactie te kijken. Ze gedroegen zich als een plastic compressor. Het spijsverteringssysteem van plankton perste de deeltjes samen en produceerde grote plastic korrels. Toen het slijmvlies vol was, kwam de inhoud naar buiten en zonk naar de bodem van de tank.
Dit was een mogelijke reactie op hoe plastic de zeebodem bereikt. Zeebewoners eten op hun beurt ook dit plankton met plastic, en het risico op een plastic snack op onze tafel neemt soms toe.
6
Grote Arctische bevrijding
De ijzige wereld van het noordpoolgebied houdt ervan om dingen groot te maken. Dit heeft helaas ook te maken met afval. Wetenschappers hebben in 2018 een studie gepubliceerd over ijsmonsters die in voorgaande jaren zijn genomen, waaruit twee acute problemen blijken.
Ten eerstetoonden de monsters de hoogste concentratie microplastic in ijs. Bij het analyseren van de monsters werden 17 verschillende kunstmatige elementen gevonden met een concentratie van 12.000 deeltjes per liter. Op verschillende plaatsen in het noordpoolgebied zijn monsters genomen, wat wijst op de aanwezigheid van microplastics overal in de oceaan.
ten tweedewordt ijs een soort val voor plastic, dat niet wordt gefilterd en de voedselketen vervuilt. Maar klimaatverandering brengt het smelten van ijs met zich mee en dreigt een enorme hoeveelheid plastic van ijs te bevrijden. Dit zal de situatie nog verergeren. De oceaan ontvangt jaarlijks al acht miljoen ton plastic van land.
7
Sigarettenfactor
Veel mensen denken dat plastic zakken het meest voorkomende afval in zee zijn. Dit is niet waar. Ja, hun aantal is enorm, maar als je een wedstrijd organiseert, staan de pakketten na sigarettenpeuken op de tweede plaats.
Alleen al in 2014 verzamelden vrijwilligers 2 miljoen sigarettenpeuken van stranden. Een filter is een echt plastic dat celluloseacetaat wordt genoemd. Zonnebrillen worden er ook vaak van gemaakt. Slechts één filter geeft duizenden alkalische deeltjes af aan de omgeving. Zelfs als alle sigarettenfilters biologisch afbreekbaar zijn (wat waarschijnlijk nooit zal gebeuren), zullen ze de grond nog steeds vervuilen met gifstoffen en vergiften, die het gevolg zijn van brandende sigaretten.
Daarom willen veel wetenschappers de productie van sigaretten zonder filters realiseren. Niet alleen vanwege de enorme schade aan de oceanen en zeeën, maar ook vanwege de verkeerde interpretatie van het nut van het filter voor de menselijke gezondheid. Uit een onderzoek in de Verenigde Staten bleek dat rokers niet zonder filter willen overschakelen op sigaretten. De productie van dergelijke sigaretten kan op haar beurt 41 miljoen dollar besparen, die de VS uitgeeft aan het schoonmaken van afgedankte sigarettenpeuken. En in Rusland merken ze tot nu toe liever het probleem van de vervuiling van de natuur door sigarettenfilters niet op.
8
100% mosselverontreiniging
In 2018 ving een groep wetenschappers van Britse universiteiten mosselen uit acht kustgebieden. Ook kochten ze mosselen bij verschillende supermarkten. De namen van de winkels zijn niet opzettelijk vermeld. Uit de analyse bleek dat alle mosselen microplastic bevatten. Zelfs geïmporteerde monsters en mosselen die op boerderijen werden gekweekt, bevatten ook microtiterplaatdeeltjes.
Vers gevangen mosselen waren minder met plastic besmet dan bevroren mosselen. Dit duidde op besmetting tijdens verwerking in fabrieken. Maar het probleem is niet alleen verwerking. Ook wilde mosselen van acht stranden waren bedekt met plastic.
Afval komt in deze zeedieren terecht, omdat mosselen zeewater filteren en er levenslang voedingsstoffen uit halen.
9
Grote Australische Golf
In 2018 is besloten om te controleren of alle zeeën van de planeet echt vervuild zijn met microplastic. Hiervoor hebben wetenschappers een afgelegen en onwaarschijnlijk vervuilde plaats gekozen: de Grote Australische Golf. Dit is een van de grootste zeeschatten van Australië, een geïsoleerd en schijnbaar ongerept gebied.
Onderzoekers hebben zorgvuldig materiaal en uitrusting voorbereid om onbedoelde monsterverontreiniging te voorkomen. Allemaal schoongemaakt met gedeïoniseerd water. Het personeel droeg tijdens het werk speciale kleding. Toen plastic werd gevonden in de genomen monsters, wisten ze dat deze vervuiling niet van hun team afkomstig was.
Het nieuws over de ontdekking van plastic op een van de meest ongerepte plekken op het zeeoppervlak heeft de wetenschappelijke wereld enorm geschokt. Dit is waarschijnlijk een probleem dat niet kan worden opgelost. Plastic is overal - in voedsel, in de lucht, in water en thuis, maar ook op de schoonste en mooiste plekken op aarde.
10
Mensen drinken het
Denkend aan water en plastic, stellen we ons zeewater voor. Het klopt dat de zeeën erg vervuild zijn met plastic, maar het probleem komt steeds dichter bij onze huizen.
In 2017 analyseerden onderzoekers kraanwater in een tiental landen. 83% van de monsters vertoonde de aanwezigheid van plastic deeltjes. De Verenigde Staten hadden het hoogste percentage, met 94% verontreiniging van leidingwater daar.
De productie van gezuiverd gebotteld water pakken is ook geen optie. Dit water werd ook geanalyseerd. Ze namen 260 flessen water uit verschillende landen - 90% van de vervuiling. En nu is het niet duidelijk hoe het plastic in gezuiverd water terechtkomt. Misschien van de kleding van de arbeiders, van de fans of van de flessen zelf.
Mensen drinken nog steeds plastic, omdat er tot nu toe geen betrouwbaar filtersysteem is dat de kleinste deeltjes kan opvangen die zelfs menselijke cellen kunnen binnendringen.
Overzicht
In dit artikel hebben we niet alleen de feiten over microplastics opgesomd, maar ook geprobeerd het ernstige probleem van vervuiling van onze planeet te laten zien.
Ik wil graag feedback van je ontvangen. Schrijf in de opmerkingen uw mening over hoe belangrijk het probleem is de vervuiling van de oceanen met plastic, en wat u manieren vindt om het op te lossen.