Waarschijnlijk heeft iedereen gehoord van de mysterieuze en gevaarlijke Bermudadriehoek, inclusief kleuters. Dit onderwerp wordt zeer "gepromoot" in de populaire cultuur: er zijn honderden boeken en artikelen geschreven over de talrijke gevaren in verband met het Bermuda-zeegebied, er zijn veel documentaires en speelfilms gemaakt, enz.
En zelfs aan het begin van de vorige eeuw had niemand een idee over dit "verbazingwekkende fenomeen". Ja, schepen zinken hier al lang, maar ten eerste is dit gebied al bijna vijf eeuwen erg druk in termen van scheepvaart, en ten tweede zonken houten zeilschepen vaak naar andere delen van de oceaan die verschillen onstabiel weer.
In feite kreeg dit stuk in de Atlantische Oceaan tussen Miami, Puerto Rico en Bermuda, met een oppervlakte van ongeveer 1 miljoen km², pas begin jaren 70 de status van een onoplosbaar mysterie en bovennatuurlijk fenomeen.
Het was in die tijd dat het boek van Charles Berlitz uitkwam, waarin hij levendig en interessant de meest "mystieke" verhalen beschreef over de onverklaarbare verdwijningen van moderne schepen en vliegtuigen in het gebied.
De 'sensatie' werd onmiddellijk opgepikt door talloze journalisten, en hieruit begon de hype rond de Bermudadriehoek.
Trouwens, de "onofficiële naam" van het gebied waar het kompas naar verluidt niet werkt, de klok gaat achteruit, plotseling verschijnen er uit het niets enorme trechters en golven van 30 meter enz., Uitgevonden in 1964 door Vincent Gaddis, die in het tijdschrift publiceerde, gewijd aan de meest onverklaarbare verschijnselen, het artikel "Deadly Bermuda Triangle." (Om de een of andere reden wekte dit onderwerp geen interesse).
Sindsdien hebben serieuze wetenschappers en amateurs (en eenvoudigweg "fans van de Bermudadriehoek") veel hypothesen opgesteld die de oorzaken van de daar optredende verschijnselen min of meer plausibel en adequaat verklaren. Hier zijn er slechts 10:
10. De menselijke factor
Een zeer groot aantal onderzoekers die ooit geïnteresseerd zijn geweest in het onderwerp van de Bermudadriehoek en het 'abnormale' aantal schepen en vliegtuigen dat hier verdwijnt, is er zeker van dat meer dan 90% van dergelijke gevallen plaatsvond vanwege de banale 'menselijke factor'.
Heb je ooit foto's van Bermuda gezien? Dit is het echte paradijs op aarde! Het heeft een warm tropisch klimaat, heldere zee, zandstranden verspreid over meer dan 180 pittoreske eilanden (van een hoogte vergelijkbaar met een tweeling).
Natuurlijk is het in deze streken altijd vol met toeristen, waaronder ook zeer niet-armen, die hier op hun eigen jachten varen en in privéjets vliegen.
En ze willen niet weten dat het weer in deze regio in feite erg veranderlijk is en dat elk schip (zee of lucht) de route moet volgen en strikt de instructies van de coördinatoren moet volgen.
Ze negeren simpelweg de veiligheidsmaatregelen, gaan vaak in een storm de zee op en dwalen daardoor tussen de eilanden zonder de mogelijkheid om te tanken.
9. Moeilijke weers- (en natuurlijke) omstandigheden
En nu in meer detail over het weer en andere omstandigheden in de Bermudadriehoek. Min of meer ervaren kapiteins en piloten zijn zich ervan bewust dat deze regio erg moeilijk te bevaren is: er zijn meer dan 80 dagen per jaar een enorm aantal riffen en ondiepten, lucht- en waterstromingen, stormen, cyclonen en orkanen woeden op dit vrij grote gebied.
Het is dan ook niet verwonderlijk dat hier regelmatig meldingen van rampen of zoektochten naar vermiste schepen en vliegtuigen vandaan komen.
De 'excessen' van het lokale weer worden eenvoudig uitgelegd: het is boven deze regio waar enorme warme en koude luchtmassa's botsen, waardoor krachtige wervelwinden en tornado's ontstaan.
Bovendien wordt dit alles nog verergerd door de snelle en warme Golfstroom, die vaak dichte mist veroorzaakt en kleine vaartuigen gemakkelijk van koers doet raken vanwege de snelheid van de stroming alleen.
Trouwens, naast de Golfstroom ontstaan er periodiek andere stromingen in de Bermuda-regio - onregelmatige, waarvan de richting soms moeilijk te voorspellen is. En als hier een schip of vliegtuig neerstort, dan kan het in korte tijd heel ver worden doorgevoerd, waardoor het zoeken naar puin vaak nutteloos wordt.
8. Het kompas geeft het ware, niet magnetische noorden aan
Ja, inderdaad, in de regio van de Bermudadriehoek gedraagt het kompas zich vaak "ongepast", niet wijzend op het magnetische, maar op het geografische (ware) noorden. En de afwijking tussen hen is, voor een minuut, meer dan 700 mijl (of ongeveer 1300 km).
Ervaren zeilers en piloten houden hier natuurlijk rekening mee. En in feite is deze magnetische anomalie niet uniek: in sommige delen van de Gobi-woestijn (en niet alleen daar!), Creëren natuurlijke afzettingen van magnetische erts dezelfde 'speciale effecten' met de kompaspijl.
In het geval van Bermuda is de oorzaak van magnetische afwijkingen de hoge seismische activiteit in dit gebied, die instabiele elektrische velden en dus magnetische storingen genereert. Als gevolg hiervan beginnen navigatiesystemen "gek te worden" en wijken schepen (en vliegtuigen) van de koers af.
7. Atlantis
En hier zijn nog een paar fantastische (zo niet gekke) theorieën die de 'mystieke' verschijnselen in de Bermudadriehoek verklaren. Een daarvan is gebaseerd op het feit dat de legendarische Atlantis in dit gebied was (en zonk).
De aanhangers van deze hypothese zijn er zeker van dat de Atlantiërs zeer geavanceerd waren in termen van "energie" - ze zouden zogenaamd speciale krachtige kristallen hebben uitgevonden die zonne-energie kunnen ophopen en omzetten.
De Atlantiërs stierven zelf, maar hun grote uitvinding werkt nog steeds ergens op de oceaanbodem. En deze zeer verbazingwekkende kristallen zijn de oorzaak van het slecht functioneren van moderne navigatieapparatuur en de optredende rampen.
6. UFO's of aliens
Nog een hmm ... een zeer excentrieke theorie - de buitenaardse wezens hebben de schuld. Ergens daar, in de diepten van de oceaan in het Bermuda-gebied, ligt een buitenaards schip (of zelfs een hele UFO-basis!).
De 'Alien' die zich daar vestigden, bestudeerden zowel ons aardbewoners als onze technologieën. Daarom 'stelen' ze van tijd tot tijd vliegtuigen en schepen, samen met bemanningen.
En soms valt menselijke technologie gewoon per ongeluk in portalen naar andere werelden die regelmatig rechtstreeks in de zee uitkomen, zodat buitenaardse wezens hun dimensie en terug kunnen verplaatsen (en tegelijkertijd nieuwe 'trofeeën' en experimentele aardbewoners 'naar hun thuisland' sturen).
5. Geheime tests van de Amerikaanse regering
De derde fantastische hypothese: de 'duivel' die plaatsvindt in de Bermudadriehoek is het resultaat van experimenten door de Amerikaanse regering. Ja ... Het blijkt dat veel Amerikanen (en inwoners van buurlanden) een lage mening hebben over de "ethiek" van wetenschappelijke methoden van hun eigen regering.
Het is bekend dat hier ergens een volledig officieel (maar natuurlijk geheim) Atlantic Center for Underwater Testing and Assessment (AUTEC) werkt. In feite 'rolt hij' de nieuwste Amerikaanse onderzeeërs, sonars, enz. In. Hmm ... Hoewel, zeker - en een soort onderwaterwapen ...
Maar niemand garandeert dat andere, veel gevaarlijkere experimenten niet worden uitgevoerd in AUTEC! Misschien ervaren bijvoorbeeld sommige buitenaardse technologieën hier? Waarom niet? Denk aan Roswell en aanhoudende geruchten dat ze de neergestorte UFO hebben bestudeerd.
Of hier is een ander verhaal met de vernietiger Eldridge, die de Amerikaanse marine naar verluidt in oktober 1943 onzichtbaar heeft gemaakt en in enkele seconden tientallen kilometers heeft verplaatst. En al die vreselijke verhalen over de plotseling opkomende infrageluidsgolven die de bemanning van schepen en vliegtuigen gek maken? Het heeft allemaal een reden ...
4. "Trechters"
Maar deze theorie staat in veel opzichten in contact met de twee voorgaande. De essentie is dat er in de Bermudadriehoek tijdelijke lussen zijn of zoiets als tijdelijke trechters.
Als ze daarin falen, bevinden schepen en vliegtuigen zich daardoor op dezelfde plek, maar op een ander tijdstip of slagen ze er daarentegen in om binnen enkele minuten enorme afstanden te overbruggen. De reden hiervoor zou de "kromming" van tijd en ruimte zijn.
Waarom op dit gebied? Omdat (zie de paragrafen 6 en 5) dit ofwel het werk is van de buitenaardse wezens die ergens op de onderwaterbasis wonen, ofwel het resultaat is van de experimenten van de Amerikaanse regering die de ruimtetijd in het Bermudagebied enigszins hebben "gebroken".
3. Methaanhydraat
En hier is een veel plausibeler (hmm ... hoewel niet helemaal ...) theorie. Zoals we hierboven vermeldden, is de seismische activiteit hoog in het Bermuda-gebied. Diep onderaan is er een groot aantal scheuren als gevolg van de activiteiten van onderwatervulkanen. En van hen stijgt methaan nog steeds actief op, lost op in zeewater en vormt respectievelijk methaanhydraat.
Maar van tijd tot tijd verzamelen kleine belletjes methaan (en daarmee het waterstofsulfide, als gevolg van het verval van algen, die in deze delen niet alleen veel, maar veel zijn) zich in veel indrukwekkendere belletjes. En deze bubbels, samengevoegd tot één enorme gasbal, beginnen naar de oppervlakte te stijgen.
Stelt u zich eens een situatie voor: een schip vaart, het weer is uitstekend, de zon schijnt krachtig en krachtig, het zicht is uitstekend, niemand verwacht enig gevaar. En dan, vlak onder het schip, barst er een gasbel en deze valt onmiddellijk in de gecreëerde trechter, zonder tijd te hebben om een noodsignaal te verzenden. En als het schip langs de rand van de trechter komt, dan is er toch niemand die het kan redden - de bemanning stikte in paren methaan.
'Hoe zit het met vliegtuigen?' - je vraagt. 'Ze vliegen hoog boven het water!' 'En ongeveer hetzelfde!' - de voorstanders van deze theorie zullen je antwoorden. Een uitgebarsten methaanbel gooit gas (dat een dichtheid heeft die lager is dan lucht) hoog omhoog.
En het vliegtuig dat op dat moment net erboven vliegt, kan gewoon in dit ijle 'luchtgat' crashen. Of methaan, dat in contact komt met een hete motor, explodeert gewoon en verplettert het vliegtuig.
2. Piraten
Ook hier lijkt het een redelijk robuuste versie te zijn - de piraten verdrinken schepen in het Bermudadriehoekgebied. Als we het hadden over de XVII-XVIII eeuw, dan zou niemand eraan hebben getwijfeld. Ja, toen voelden de piraten zich hier heel comfortabel.
Maar tegenwoordig, en met de moderne uitrusting van zowel civiele als (des te meer!) Militaire rechtbanken, goed bewapend en met uitstekende communicatie. Het is onwaarschijnlijk ... En trouwens, hoe verklaar je dan het verdwijnen van vliegtuigen?
1. Komeet
En tot slot de meest (naar onze mening) grandioze theorie. Ongeveer 11 duizend jaar geleden, precies in de Bermuda-regio, viel een staartzwerver - een komeet -. Ja, niet alleen een komeet, maar een bijzondere, volledig elektromagnetisch.
Sindsdien ligt het ergens op de bodem van de oceaan en blijft het allerlei soorten straling uitzenden, waardoor navigatieapparatuur van schepen en vliegtuigen “woedt”. Schoonheid is geen hypothese! Men wil zeggen: "Hoe vind je dit, Elon Musk?"