Luminescentie is meer dan lichtgevend speelgoed en vuurvlieginsecten die ons in onze kindertijd achtervolgen. Het fluorescentieproces, het absorberen van licht, is een van de meest mysterieuze natuurverschijnselen geworden die de mensheid tot veel ontdekkingen heeft geleid.
De mysterieuze "uitstraling" van de afgelopen jaren kan zich op de meest onverwachte plaatsen en vormen manifesteren. Het lijkt te wijten aan processen die onzichtbaar zijn voor het menselijk oog. Nog intrigerend is het feit van "deelname" van fluorescentie aan enkele van de geheimen van de mensheid, evenals de zichtbaarheid ervan vanuit de ruimte en het vermeende gevaar voor het leven.
10
Bioluminescente paddestoelen
Wie gelooft er nou in het bestaan van fluorescerende paddenstoelen? Lichtgevende paddenstoelen overspoelden echter heel Vietnam en Brazilië, en het geheim van hun uiterlijk veroorzaakte jarenlang de geest van wetenschappers over de hele wereld. Om het mysterie op te lossen, hebben wetenschappers in 2015 experimenten uitgevoerd met verschillende paddenstoelen. Tijdens het experiment werd oxyluciferine verkregen uit paddenstoelen. Deze chemische stof wordt ook aangetroffen in lichtgevende bewoners van de oceaan en vuurvliegjes.
Oxyluciferin wordt door schimmels gebruikt om de aandacht van insecten te trekken. Landend op een paddenstoel, 'vangen' insecten sporen en verspreiden ze vervolgens op een andere plaats. Zo vermenigvuldigen lichtgevende paddenstoelen zich. De belangrijkste vraag is: hoe produceerden de schimmels oxyluciferine? In een meer gedetailleerde studie merkten de onderzoekers op dat de schimmels de originele luciferine produceren om te combineren met enzymen en zuurstof, waarna een fluorescerende gloed verschijnt.
Aangenomen wordt dat het enzym ook in contact kan komen met andere soorten luciferine, waardoor een groter aantal glimkleuren ontstaat. Dergelijke speculaties beloven ons de ontdekking van nog grotere geheimen die aan deze paddenstoelen zijn verbonden.
9
Schade door blauwe gloed
Het blauwe licht van elektrische apparaten en spaarlampen gedurende de dag heeft een aantal gebreken. Zo werd er een duidelijk verband gevonden tussen blauwe gloed 's nachts en een slechte gezondheid. Een van de voordelen van het dagelijkse gebruik wordt geassocieerd met energiebesparing, maar 's avonds, wanneer mensen gaan zitten om te ontspannen voor de tv, werkt het blauwe licht dat het uitstraalt op de hersenen als een stimulerend middel. Een dergelijke blootstelling heeft een negatieve invloed op de slaap.
Dit klinkt natuurlijk misschien als onzin, maar artsen waarschuwen dat als een slaapstoornis wordt geschonden, de persoon het risico loopt in een prediabetische toestand te verkeren. Het bedreigt ook obesitas, de ontwikkeling van hartaandoeningen en zelfs kanker.
Haast je niet om alle elektriciteit uit te schakelen - wetenschappers hebben nog geen directe verbinding bewezen tussen het blauwe licht en alle aangekondigde 'verschrikkingen'. Alleen het effect van luminescentie op een afname van het melatoninegehalte bij een persoon wordt bewezen. Met zijn tekortkoming is de slaapcyclus verstoord en dit kan zeker oncologie ontwikkelen. Zo trokken wetenschappers een onzichtbare grens tussen blauw licht en ziekte. Onderzoek is nog gaande.
Als het mogelijk is om het dodelijke gevaar van de blauwe gloed voor mensen te bewijzen, zullen enkele ontdekkingen op het gebied van elektriciteit moeten worden herzien. LED-lampen en fluorescentielampen kunnen aanzienlijk besparen op elektriciteit, maar geven meer blauw licht dan welke andere lamp dan ook.
8
De eerste fluorescerende kikkers
Wetenschappers uit Argentinië namen in 2017 een boomkikker mee voor experimenten. Haar kleur is groen met rode stippen in stippen en bleef zo, dus het is te vroeg om te vieren. Hij begon te veranderen tijdens het voorbereiden van amfibieën voor experimenten, waarvan sommige verband hielden met het gebruik van ultraviolet licht.
Artsen waren verbaasd toen ze een ultraviolette lamp naar een kikker stuurden - hij brandde met fel licht! De fluorescentie van de blauwgroene tint maakte het mogelijk om de kikker de eerste op het land levende amfibie te verklaren, die licht uitzendt. Hierover bestaat geen twijfel, aangezien fluorescentie bij landdieren onzin is. Glow is te wijten aan hiloins, speciale verbindingen van kikkers. Waarom deze functie voor houtamfibieën is, is nog niet duidelijk, maar aangenomen wordt dat ze elkaar op deze manier in het donker en in het licht van de maan vinden.
7
Gloeiend getij
Soms verlichten onderwaterplanten kustlijnen, waardoor ze de hele nacht in vreemde tinten 'branden'. Dit jaar zijn in Zuid-Californië anderhalve kilometer blauwe kustlijnen gespot. Fluorescerende algen worden dinoflagellaten genoemd, hun eigenaardigheid, naast de gloed, is het vermogen om te zwemmen. Overdag hopen ze zich op in een hele rode wolk. Wetenschappers gaven dit fenomeen de naam "rode golf".
Voorheen vormden ze een gevaar vanwege de besmetting van zeevruchten met giftige stoffen die gevaarlijk zijn voor de menselijke gezondheid. Met het begin van de duisternis veranderen ze de kust echter in een scène van ongelooflijke schoonheid, die een groot aantal mensen bewondert.
In elk van deze planten zit een enzym en eiwit dat zich vermengt door de impact van een golf of de aanraking van een zeedier. Bij de synthese van stoffen komt hun bioluminescentie tot uiting. De betekenis van zo'n reactie is niet helemaal duidelijk, maar hoogstwaarschijnlijk is het beschermend. Aangenomen wordt dat het licht gaat branden om plankton, dat algen eet, af te schrikken en om vissen aan te trekken die zich voeden met plankton.
6
Blauwe halo in de buurt van bloemen
Bloemgenen vechten constant voor de kleur van hun bloembladen, die naar hun mening blauw moeten zijn. Wat is hier de reden voor? Alles is heel eenvoudig, de bijen voelen zich het meest aangetrokken tot de blauwe kleur, namelijk dat ze de eerste helpers zijn bij het bemesten van bloemen. Natuurlijk kunnen niet alle bloembladen blauw zijn, dus gingen de planten op pad. Ze ontwikkelden nanodeeltjes die de bloembladen met een blauwe gloed verlichten wanneer ze worden blootgesteld aan zonlicht. Deze ontdekking werd pas in 2017 door wetenschappers gedaan.
Trouwens, op onze site TheBiggest.ru staat een interessant artikel over de snelste insecten ter wereld, waaronder enkele van de bijen.
Blauwe halo is een soort doelwit voor bijen. Bijna alle hoofdgroepen van bloemen en zelfs bomen, waarvan de bevruchting afhankelijk is van bestuiving door andere wezens, kozen voor deze methode om insecten aan te trekken. De gloed is vaak een blauwe tint, maar sommige planten kunnen ultraviolet licht verspreiden, wat de bijen helpt hun "achtergrondverlichting" sneller op te merken. De blauwe halo bleek effectiever dan de natuurlijke kleur. Tijdens de experimenten ontdekten wetenschappers dat hommels eerder op fluorescerende bloemen vliegen dan op planten met natuurlijke blauwe bloembladen.
5
Gloeiend koraal
Wetenschappers hebben de oorzaak van het fluorescentieproces in ondiepe koralen al lang bewezen. Hun groene tinten hebben de eigenschappen van een beschermende crème, die een betrouwbare barrière vormt tegen zonnestraling. De reden voor de glans van koralen diep onder water was echter tot voor kort onduidelijk.
Het antwoord werd gevonden in 2017. Het blijkt dat diepzeekoralen een gloed uitstralen, niet om zich voor het licht te verbergen, maar om het te ontvangen. Zonlicht dringt nauwelijks tot grote diepte door en is uiterst noodzakelijk voor de levensduur van koralen. Blauw licht is niet genoeg om koralen van de nodige energie te voorzien. Om te overleven gebruiken ze rode fluorescentie om donkeroranje en blauwe tinten te markeren. Ten eerste is er licht nodig om door fotosynthese vitale producten te produceren.
Een dergelijke ontdekking verrukte wetenschappers, maar geen ecologen. Door de opwarming van de aarde zullen ondiepe koralen moeten migreren naar diepere wateren, anders worden ze gewoon witter. Maar aangezien deze koralen een groene gloed afgeven, overleven ze mogelijk niet in een omgeving waar rode fluorescentie nodig is.
4
Flikkerende zeevogels
In 2018 ontdekten biologen een doodlopend doodlopende punt in de Atlantische Oceaan. Om de doodsoorzaken te onderzoeken, besloten ze het te verlichten met UV-stralen. Dit werd gedaan in een poging om een fluorescerende gloed te vinden, omdat grooms, die verband houden met doodlopende wegen, een lichtgevende snavel hebben. In een normale omgeving zijn de snavels van doodlopende wegen moeilijk te verwarren. Ze zijn geverfd met heldere tinten die nodig zijn om personen van het andere geslacht aan te trekken. Hoewel de papegaaiduikers lichtgevende neven hebben, waren wetenschappers verrast toen delen van de snavel van een dode vogel werden aangestoken onder een ultraviolette lamp.
Onderzoekers zullen niet begrijpen waarom deadlocks schijnen, maar stellen voor dat ze elkaar op deze manier ontdekken. Vogels zien zelfs overdag lichtgevende snavels. Hoewel het niet duidelijk is hoe ze het zien en hoe het gloeiproces plaatsvindt.
Het is de moeite waard om de verificatie van slechts één persoon te overwegen, zonder het idee te negeren dat fluorescentie zich manifesteerde tijdens het ontbindingsproces van de vogel.
Op onze site vind je een interessant artikel over de grootste vogels ter wereld! Het is erg interessant welke van de vogels de grootste maten heeft?
3
Vreemde mitochondriale warmte
Onlangs zijn wetenschappers erin geslaagd om warmtegevoelige kleurstoffen te maken die 'fluorescerende thermometers' worden genoemd. Ze bevinden zich in celcellen, waardoor experimenten de temperatuur van mitochondriën kunnen bepalen. Deze organoïden, die zich in de cellen bevinden, verwerken voedingsstoffen en zuurstof tot energie.
Vorig jaar namen wetenschappers een gele fluorescerende kleurstof die donker wordt bij verhitting. Als je in een cel zit, kun je de temperatuur ervan berekenen. Voorafgaand aan dit experiment werd aangenomen dat mitochondriën werken bij een lichaamstemperatuur van 37 ° C, maar wetenschappers waren ervan overtuigd. De werking van organellen begint pas bij hoge temperaturen, beginnend bij 50 ° C.
Als iemand met zo'n temperatuur zou kunnen bestaan, zou dit koorts zijn. Gelukkig zorgen recordniveaus van menselijke temperatuur ervoor dat mitochondriën niet in brand vliegen. Hoewel in het tegenovergestelde geval wetenschappers de functie van de meeste cellen zouden begrijpen, afhankelijk van de temperatuur.
2
Fotosynthese door de ogen van de ruimte
Een NASA-medewerker en Australische wetenschappers introduceerden in 2017 de ontwikkeling van een nieuwe manier om klimaatverandering te volgen. Ze gebruikten satellietbeelden die de fluorescentie van planten laten zien. Deze techniek helpt bij het detecteren van chlorofylfluorescentie veroorzaakt door zonnestraling die wordt gegenereerd tijdens fotosynthese op bladeren.
Planten kunnen tijdens fotosynthese suiker krijgen door kooldioxide op te nemen. Door dit proces op wereldschaal te berekenen, kunnen wetenschappers het klimaat van de planeet in stand houden en de algehele dynamiek van de koolstofcyclus bepalen. Tijdens onderzoek keken wetenschappers vanuit satellieten naar lichtgevend chlorofyl. Later werden de beelden vergeleken met indicatoren van op de grond gebaseerde waarnemingen van fotosynthese. Het resultaat was de ontdekking van de nauwkeurigheid van ruimtegegevens voor verschillende regio's en vegetaties, evenals tijdsintervallen.
De nieuwste technologie zal niet alleen helpen om nieuwe plantvormen uit te brengen en het klimaat te veranderen. Het zal ook helpen bij het verkennen van het ecologische systeem van de aarde, het beheren van hulpbronnen en het behouden van de diversiteit van biologische organismen.
1
De eerste foto van het geheugen
In recente studies die het proces van het onthouden van iets bestuderen, besloten wetenschappers experimenten uit te voeren op de hersencellen van slakken. De neuronen van de oceaan Aplysia californica hebben veel gemeen met menselijke. Voordien gingen wetenschappers er alleen van uit dat de vorming van eiwitten plaatsvindt in het proces van hersensynapsen. Toen de hersenen van de zeeslak voor experimenten werden genomen, werd deze theorie niet bevestigd.
In een recent experiment introduceerden wetenschappers het gevoelige hormoon serotonine in de cellen, die herinneringen vormen. Vervolgens werd een groen fluorescerend eiwit gebruikt dat onder UV-licht kon gloeien. De test was zo simpel als succesvol. Onder invloed van ultraviolet werden de eiwitten rood, wat hun locatie markeerde. Deze processen vormden herinneringen, terwijl er tussen de hersencellen nieuwe groene eiwitten groeiden. Zo maakten wetenschappers de eerste foto's van het gecreëerde geheugen.
De theorie is met succes bewezen. De onderzoekers ontdekten ook dat kortetermijnherinneringen niet leiden tot de vorming van nieuwe eiwitten. Het geheim tussen de aan- / afwezigheid van eiwitten en de opkomst van langetermijn- en kortetermijnherinneringen bleef een mysterie.