Misschien heeft het niet al te beminnelijke lot een stempel gedrukt op de toneelrol en het werk van de Amerikaanse acteur, regisseur en toneelschrijver. De vader is een recidivist en heeft vroegtijdig drie kinderen grootgebracht door een alleenstaande moeder.
Van school, studerend in een theaterstudio, behaalde Woody een certificaat van een professionele acteur en een universitair diploma, trad op in het theater en werd bekend bij het grote publiek als een shirtman in de populaire speltelevisieserie "Merry Company". Bijna tegelijkertijd begon hij in films te acteren.
Laten we eens kijken welke tien breedbeeldfilms kunnen worden aangezien voor mijlpalen in de filmcarrière van Harrelson:
10. De zo geaccepteerde cowboys | 1994
Een van de eerste rollen (1994) was het beeld van een onstuimige cowboy in een bijna klassieke western. De held van Harrelson bracht zijn hele leven door in het feit dat hij, samen met zijn boezemvriend, het bescheiden publiek amuseerde op de "cowboyshows" van het dorp.
Maar zodra de kameraden naar New York moeten om een vriend te redden. De grote stad is helemaal niet wat de vlakte van Texas is. Hier andere mensen, andere ordes, een ander levensritme.
Vindingrijkheid van cowboys en de gewoonte om moeilijkheden niet op te geven, zullen helpen om katapulten te overwinnen. En natuurlijk zal de natuurlijke charme van de "simpele jongens" een belangrijke rol spelen.
9. Natuurlijk geboren moordenaars | 1994
De breedste bekendheid en echte sterrenfaam brachten Woody Harelson samen met Oliver Stone. In 1994 speelde Woody een hoofdrol in de film 'Natural Born Killers'.
Het script lijkt precies onder Harrelson te zijn geschreven. Zijn held (Mickey Knox) kent geen angst, schaamte en geweten. Met dezelfde weerzinwekkende vriendin zaaien ze dood en verderf op het pad van hun 'onderhoudende reis'.
Geen speciale moraal, niet te begrijpelijk plot. Maar dit is Oliver Stone, en de film krijgt zes nominaties, twee prijzen en brengt Harrelson bekendheid en autoriteit in Hollywood.
8. De mensen tegen Larry Flynt | 1996
Een principiële ondernemer, avonturier, journalist en producer Larry Flynt (die in 1996 werd gespeeld door Woody Harrelson) verdient zijn miljoenen door zelfs de meest dubieuze transacties.
Maar de samenleving is heterogeen. Er worden hardnekkige bewakers van de openbare moraal gevonden die Flint proberen te dwingen om "beschamende" bezigheden op te geven volgens hun normen - de organisatie van stripbars en de publicatie van pornobladen. In geschillen kan de zaak naar schermutselingen gaan.
Het hoofdpersonage van het drama, dat Woody briljant speelde, is helemaal geen "slechte" persoon. Hij wil gewoon volgens zijn eigen regels leven. Het lijkt erop dat dit het leidmotief wordt van de rollen van Harrelson en het traditionele schermbeeld.
7. Land van heuvels en valleien | 1998
Het drama, gefilmd in 1998, is een klassieke western. Het traditionele en herhaaldelijk "run-in" -genre geeft Harrelson letterlijk in één adem de vertrouwde rol van een kortzichtige maar vriendelijke shirtman.
De situatie en het plot hebben veel gemeen met 'Cowboys zo geaccepteerd'. Ook al worden boezem cowboyvrienden geconfronteerd met onrecht in hun geboorteland.
Hoe het ook zij, de prijs van de regisseur en de prijs van "opening van het jaar" voor Woody's screen mate (Billy Krudal), die net in Hollywood begon te beheersen.
6. Trans-Siberische Express | 2007
De film, gefilmd in 2008, veroorzaakte zeer gemengde kritiek en reacties van het publiek. De meningen varieerden van "volledige mislukking" tot "eindelijk de waarheid van het leven verwijderd". Volgens de plot was het de bedoeling om de hele diversiteit van de natuur en de veelzijdigheid van levenspatronen in de enorme ruimte van Rusland te laten zien: van China tot Moskou.
Harrelson kreeg de hoofdrol - een ietwat naïeve, maar niet domme christelijke missionaris. Samen met zijn vrouw moeten ze velen bewonderen, zich verbazen over velen en iets leren langs de lange weg door een compleet onbekend land.
Het is grappig dat de film de meest positieve beoordelingen van het Russische publiek veroorzaakte. Het deed zelfs geen pijn dat het grootste deel van de opnames van "Siberië" plaatsvond in de Baltische winter.
5. Welkom bij Zombieland | 2009
In 2009 speelde Woody Harrelson vrolijk in de grappige zombie-actiefilm. Samen met een jonge maar reeds ervaren Jesse Eisenberg, slaagde Woody erin een sfeer te creëren van een gewaagde gekke vrouw, nauw verbonden met gezond verstand.
Wanneer alles aan de hand is, weet de duivel letterlijk dat maar weinig mensen die het geluk hebben in een voorwaardelijk normale vorm te blijven, alleen de "spelregels" kunnen accepteren en zich aan hun eigen principes kunnen houden.
De held van Eisenberg, als een anker om zijn geest bij te houden, kwam met handige "regels met bonussen en strafpunten". Voor de held van Harrelson werd een liefdesrietje voor een bepaald type koek een rietje. Samen vormen ze een superteam om zombies te vernietigen en mooie meisjes te redden!
4. Zeven psychopaten | 2012
Een andere 'zwarte komedie' waaraan Woody in 2012 deelnam, was 'Zeven psychopaten'. De regisseur van de film, Martin McDonagh, vond duidelijk in Harrelson een man die dicht bij hem stond in geest en levensbeschouwing. De Ierse scenarioschrijver en toneelschrijver bood de acteur niet de belangrijkste, maar de levendige rol van een volkomen slordige gangster.
Uiteraard werd de beslissing genomen onder invloed van het succes van Harrelson in Born Killers. Aanvankelijk wilde de regisseur dat Mickey Rourke deze rol zou spelen. Maar Mickey had grote problemen met alcohol en drugs. Na verschillende lelijke scènes maakten Rourke en McDonagh eindelijk ruzie.
Door Harrelson uit te nodigen verloor de regisseur helemaal niet, wat werd bevestigd door de prachtige kassa en vele prijzen. En Mickey Rourke verschijnt nog steeds op het scherm. Een opgewekte acteur en regisseur in een van de belangrijkste scènes gebruikte een grafsteen, die grof is geschreven: 'Mickey'.
3. The Hunger Games | 2012
Een epos over het leven en de heldendaden van het dappere meisje Katniss Everdeen. Voorbereidend op het filmen van de eerste film van de toekomstige sage, koos regisseur Gary Ross geruime tijd voor de uitvoerder van de rol van de mentor (Haymitch Eberneti). Maar toch gaf John Reilly de voorkeur aan de nogal droge "misdadiger" Woody Harrelson boven de dichte vrolijke.
De keuze was letterlijk 'to the point'. Harrelson is niet de eerste die zowel grappige, eenvoudige jongens als paranoïde moordenaars speelt. In de voorgestelde plot was er plaats voor beide kanten van de acteur. En in 2012 behaalde het beeld verbluffend succes aan de kassa.
2. De illusie van misleiding | 2013-2016
Nadat Woody Harrelson de uitnodiging had ontvangen om in 2012 een gamefoto te schieten, stemde hij daar graag mee in, omdat hij al met succes in een schermduet met Jesse Eisenberg had gewerkt. Het script beloofde de verleidelijke rol van een leuke goochelaar en beloofde moeilijk schieten.
Woody bereidde zich voor op de rol en beheerste de vaardigheden van een manipulatieve psycholoog serieus. Volgens de kleinste, puur reflexreacties, is de meester van dit genre in staat om de gedachten van het experimentele subject te "raden" en onopvallend zijn gedrag te beheersen. De acteur geeft toe dat dit een heel interessante levenservaring was.
1. Drie reclameborden op de grens van Ebbing | 2017
In 2017 speelde Woody Harrelson opnieuw in een film geregisseerd en geregisseerd door Martin McDonagh. De regisseur kende Woody's karakter en 'handschrift' al en bood Harrelson een nogal gecompliceerde, maar op het eerste gezicht niet opmerkelijke rol aan van een 'eerlijke sheriff'.
In een klein stadje kent iedereen elkaar letterlijk vanaf de wieg. Het is onmogelijk om onverschillig te blijven als er problemen zijn met je oude vriend (en misschien zelfs een familielid). Maar de wet is de wet en u moet de dienst verrichten - ongeacht persoonlijke gevoelens, publieke opinie en een directe belediging voor mensen die u goed kent.
Het maakt niet uit of je gelijk of gelijk hebt - op de een of andere manier moet je je gevoelens kunnen beteugelen en je plicht kunnen vervullen. Welnu, en als de wet de gerechtigheid belemmert, is de wet misschien niet helemaal juist?