Cinema in de loop van zijn ontwikkeling is veranderd van stomme zwart-wit korte films met een duur van minder dan een minuut tot fotorealistische blockbusters van meerdere miljoenen dollars, bijna volledig weergegeven op een computer.
Er zijn veel feiten in de geschiedenis van de cinema die misschien vreemd of ongelooflijk lijken, maar toch zijn ze waar.
10. Het leven van het landschap voor de film
Heb je ooit nagedacht over waar het landschap naartoe gaat na het maken van een film? Gevels, landschap, decor, allerlei constructies, gadgets en andere attributen worden nooit weggegooid: studio's laten het altijd 'in reserve' achter, in de hoop het in andere projecten te gebruiken. Dit doen ze trouwens heel goed.
Zo werd het landschap van Hill Valley, vertoond in de Back to the Future-trilogie, later betrokken bij nog 104 films, maar bijna niemand herkende ze vanuit een andere hoek en met een andere lay-out.
Rekwisieten van de opnames van "Alien" Stephen Spielberg maakten er nog 37 keer misbruik van, en de dingen van de "Gold Rush" Charlie Chaplin "gingen voor de hand" het meest: ze werden gebruikt in minstens tweehonderd andere films.
9. De meest gewilde historische figuren
Aan wie denk je wie de meeste foto's heeft gemaakt? Oh God? Caesar? Het antwoord is Napoleon Bonaparte. Hij werd de hoofdrolspeler van ongeveer 200 films, terwijl Jezus Christus pas in ~ 150 de hoofdrollen speelde.
Vreemd genoeg zit de 'grootvader' Lenin op de derde lijn, waarvan er bijna honderd biopic in de USSR konden verwijderen.
De leider van het proletariaat is Adolf Hitler en Joseph Vissarionovich Stalin blijkt minder populair te zijn dan Cleopatra.
Wat betreft literaire personages, hier houdt Assepoester de palm vast, hoewel Hamlet haar op de hielen zit, gevolgd door Carmen, Romeo en Julia, Don Quichot en het gezelschap van musketiers onder leiding van d’Artagnan.
8. De grootste begrafenis in de bioscoop
In de biopic "Gandhi" uit 1982 met Ben Kingsley in de titelrol (de film ontving 8 Oscars), is er een begrafenisscène van twee minuten waarin alle mensen in de lijst echt zijn.
In die jaren bestonden computergraphics in wezen niet, dus om de menigte mensen in beeld te laten zien, moesten de makers extra's typen van 300.000 mensen (!), Met slechts 90.000 aan een contract werken en geld ontvangen, en de rest speelde gewoon uit liefde voor kunst .
Nu, wanneer een kleine groep mensen prachtig kan worden gepropageerd en een leger op het scherm kan worden gemaakt, lijkt zo'n beweging ongelooflijk.
7. Duur van de film
De eerste films die door de gebroeders Lumiere werden opgenomen, waren veel korter dan moderne korte films.
'De uitgang van arbeiders uit de Lumiere-fabriek' had dus een duur van slechts 50 seconden en was volledig verstoken van enig plot.
De broers installeerden zojuist een camera bij de ingang van de fabriek en legden het moment vast waarop werknemers na de dienst naar huis vertrekken.
Geen acteerwerk, script, dialoog (toen was er in principe geen geluidsfilm) en nog meer speciale effecten, maar zelfs dit was een echte openbaring voor die jaren.
In de toekomst nam de duur toe, maar toch duurde de film van het begin van de twintigste eeuw gemiddeld 10-15 minuten.
Geleidelijk aan nam de timing toe, maar regisseur David Griffith wilde niet wachten en in 1915 schoot hij de "Birth of a Nation" van 3 uur, wat een record was.
6. De oorsprong van sound cinema
Ondanks het feit dat de eerste openbare vertoning van een geluidsfilm in Parijs plaatsvond in 1900, begon de wereld pas in het begin van de jaren twintig echt over dergelijke technologie te leren.
Duitsland was het meest actief in deze niche, waar ze geluid konden combineren met het beeld zonder dat het niet synchroon liep, maar het veroorzaakte geen enthousiasme.
Het publiek nam de nieuwigheid nogal koud op: mensen zijn er al aan gewend dat cinema moet kijken, niet luisteren.
Regisseur Alan Crosland, die in 1927 de musical "Jazz Singer" opnam, heeft deze barrière kunnen doorbreken. Eerdere pogingen om vrienden te maken met geluid en video waren experimenteel en het was een lange film waarin alle replica's synchroon werden geuit. De releasedatum voor de film, 6 oktober, werd beschouwd als de officiële verjaardag van de sound cinema.
5. De basis van Hollywood
Harvey Henderson Wilcox is de man die Hollywood heeft gemaakt zonder het te willen. Hij bezat een boerderij in de buurt van Los Angeles en een groot stuk grond, waarvan hij besloot een deel te verkopen, en als iemand een kerk wilde bouwen, gaf hij het land gratis.
Dus begonnen er woonwijken te verschijnen, en later verscheen er een reclamebord Hollywoodland, dat bedoeld was om nieuwe bewoners aan te trekken, maar werd uiteindelijk een symbool van een heel ander.
4. Verschillende versies van de film voor verschillende landen
Censuur is de plaag van de moderne cinema, zoals veel critici en gewone kijkers denken. Soms vallen losse shots onder het mes, en soms moet je hele scenes schieten, zeker als het gaat om verhuur in andere landen.
Gezien het feit dat Hollywood-kaskrakers met een budget van honderden miljoenen dollars zonder een wereldmarkt niet kunnen afbetalen, moeten studio's dergelijke offers brengen.
Zo zien 'Mission Impossible: Phantom Protocol' en 'Transformers: Age of Extinction' in China en India er heel anders uit, en voor de Chinese versie van de derde 'Iron Man' schoten ze een bijna aparte verhaallijn die kijkers in andere landen niet zagen.
3. Wie schiet het meest?
Algemeen wordt aangenomen dat Hollywood de koning van de wereldcinema is, wat in wezen waar is, maar qua productiviteit is de Amerikaanse filmindustrie verre van de eerste plaats.
Bollywood, dat wil zeggen de Indiase cinema, produceert nog veel meer films, waaronder een groot aantal trashy remakes van westerse schilderijen.
Jaarlijks worden er meer dan 1.000 geluidsbanden gefilmd, wat de logische vraag oproept: "En wie kijkt er zo vaak naar?"
2. Kleurenbioscoop
Kleurenbioscoop werd, in tegenstelling tot audio, enthousiast ontvangen door het publiek, maar veroverde de markt uiterst langzaam.
Het eerste volledige kleurenwerk was het cultdrama Gone With the Wind, dat voor altijd de geschiedenis in ging.
Pas in de jaren 70 verdween de volledige zwart-witfilm. Trouwens, actrice Olivia de Havilland, die een van de rollen speelde, leeft nog: ze is nu 102 jaar oud.
1. Fysieke afmetingen van de film
Nu is het zo moeilijk voor te stellen, maar regisseurs en redacteuren moesten vroeger gewoon een ongelofelijke hoeveelheid film verwerken ... handmatig.
De bovengenoemde film van Gone With the Wind had een lengte van 152 kilometer (!!!), als je alle beelden meetelt.