Andrei Dmitrievich Dementiev was een bekende songwriter, tv-presentator, werkte op de radio, van 1981 tot 1992 leidde hij het tijdschrift "Youth" (was de hoofdredacteur).
Eenmaal afgestudeerd aan het Literary Institute. A.M. Gorky, waarna hij in verschillende kranten werkte. Er zijn meer dan 50 boeken met zijn gedichten gepubliceerd; hij is de auteur van het volkslied van Tver.
In 2018 reciteerde Vladimir Poetin zijn gedichten en feliciteerde hij vrouwen op 8 maart. In hetzelfde jaar stierf de dichter aan complicaties na een verkoudheid en leefde niet meer dan 90 jaar.
Vandaag herinneren we ons de beroemdste gedichten van Andrei Dementiev, zijn beste creaties.
10. De heersers van gedachten haatten macht ...
De dichter verborg zijn houding nooit tegenover degenen die hoge posten in het land bekleedden. Hiervoor heeft hij, voor zijn werken die de macht aan de kaak stellen, zelf meer dan eens geleden.
Dus, als directeur van RTR in Israël, werd hij in 2000, zoals publiceerde gedichten in Moskovsky Komsomolets waarin hij bijvoorbeeld Russische functionarissen aan de kaak stelde, "De heersers van gedachten haatten macht ...".
In zijn interviews zei hij ook dat al hun beloften en toezeggingen geen basis hebben. Degenen die grote ondernemingen in bezit konden nemen, streven er alleen naar om hun stuk te pakken, op jacht naar een tijdelijke winst, en dit alles leidt ertoe dat de productie uit elkaar valt. Daarom verschijnt er een leger van werklozen.
De dichter is al een jaar niet bij ons, maar zijn woorden zijn relevanter dan ooit.
9. Alles komt ook achter ons aan, maar we zullen niet ...
Iemand weet zeker dat het uniek is, onvervangbaar. Maar een wijs persoon begrijpt dat zijn dood niets zal veranderen. Eén leven gaat verloren, één zandkorrel in de woestijn van het universum. Misschien rolt de ster hierdoor uit de lucht, en dat is alles.
Een man leefde, droomde, vocht, maar er bleef niets van hem over. Lyrische held "Alles komt ook achter ons aan, maar we zullen niet ..." schrijft dat hij niet bang is voor de dood, maar toch op aarde wil blijven, in ieder geval zomerzwijgzaamheid of een rustig lied bij het vuur.
Het is voor hem niet gemakkelijk om afstand te doen van alle geneugten en ontberingen van het leven. Het troost zijn gedachte dat na zijn dood het leven doorgaat en dat iemand voor het eerst de weg op gaat, dat alles hetzelfde zal zijn, en dat is goed.
8. Vergeef me, vergeef me alles ...
Liefde is onvoorspelbaar, dat staat in het gedicht "Vergeef me, vergeef me alles ...". Niet altijd houden we van elkaar, soms blijft ze onbeantwoord. En in deze situatie is het vooral moeilijk voor iemand die van houdt. Hij ervaart een helse kwelling.
Zich realiserend dit, sympathiserend met de vrouw, die blijkbaar verliefd is op de lyrische held, biedt de auteur haar excuses aan. Het meisje wordt alleen gelaten, blijkbaar omdat ze nog steeds gevoelens voor hem heeft, trieste liedjes zingt, alleen ronddwaalt waar ze ooit samen waren.
Maar de held kan niet ontkennen dat hij in haar leven een toevallige voorbijganger was. Het gebeurde zo dat hij zijn ware liefde op een andere plaats ontmoette en zo overweldigd werd door geluk dat hij het lijden van anderen niet opmerkte.
Dit gedicht is handig voor degenen die lijden aan onbeantwoorde liefde. Velen van harte hopen dat dit allemaal een misverstand is, en de geliefde zal van gedachten veranderen en terugkeren.
Hier kon de dichter de gevoelens overbrengen van een man die verliefd werd op een ander. Hij geeft toe dat het bij haar honderd keer zo teder is als bij degene aan wie dit vers was opgedragen. Hij begrijpt dat hij haar in zijn eigen woorden pijn doet, daarom vraagt hij om vergeving.
7. Ik heb geen bescherming tegen onbeleefdheid ...
"Ik heb geen bescherming tegen grofheid ..." - deze woorden zijn dichtbij iedereen. Hoe vaak proberen we, aangemoedigd door goede impulsen, vriendelijk en lief te zijn voor iedereen. Maar al deze goede bedoelingen kunnen gemakkelijk worden verbroken, zodra je met grofheid wordt geconfronteerd.
En een tedere ziel kan hierdoor niet anders dan van streek zijn, verdriet voelen. Zelfs als iemand in ruil daarvoor niet onbeleefd wil zijn, begint hij woorden te kiezen voor wraak, die hij graag zou willen vergeten.
En als gevolg van zulke onbeschoftheid, weerloze golven van wrok bedekken, verdwijnt het verlangen om zich te verheugen en te lachen.
De auteur filosofeert. Hij gelooft dat de wereld door lomp gedrag veel verliest. Als mensen zich zouden kunnen verenigen, zou dit niet het geval zijn, maar zoals altijd hebben ze hier geen tijd of verlangen naar.
6. Vandaag
Er is veel gezegd over liefde. Maar alleen Dementiev spreekt zo eenvoudig en duidelijk over haar. Hij roept zijn gedicht in "Vandaag" geniet van het moment, verheug je dat het lot je liefde heeft geschonken.
Wat maakt het uit wat ons te wachten staat? Als je liefhebt en geliefd bent, is alleen dit belangrijk, want er is niets mooiers dan 2 zielen die met rust werden gelaten en zich afschermden voor de hele wereld.
Het is niet de moeite waard om te onthouden wat er is gebeurd, omdat het kan pijn doen. Vuur uit het verleden kan ook branden, dus waarom zou u langs wonden wrijven?
5. Gebed van Chopin
Fryderyk Chopin was een bekende Poolse pianist en componist, netjes, grappig, maar niet giftig. Fataal voor hem was de liefde van George Sand, die de gezondheid van de grote muzikant negatief beïnvloedde. Maar terwijl hij bij haar was, creëerde Chopin zijn grootste werken.
Samenwonen met deze vrouw veroorzaakte zijn morele beproevingen en het uitbreken met haar werd ook een tragedie voor hem. Hij stierf op 39-jarige leeftijd aan een longziekte, die werd verergerd door een nerveus en stressvol leven.
Andrei Dmitrievich schreef waarschijnlijk mee met een andere creatieve persoon en liet zijn pijn door hem heen "Gebed van Chopin"die Chopin zelf had kunnen bedenken als hij een dichter was.
Hij vraagt de Heer hem te excommuniceren van de liefde die hem tot de dood leidt, van de kwelling die gepaard gaat met scheiding. De lyrische held is zelfs klaar om zijn ziel uit te laten gaan, als dit hem helpt om van constante pijn af te komen. Hij smeekt hem te excommuniceren van die enige vrouw, om wie ze de hele tijd moet huilen en lijden.
4. Hoe belangrijk is het om op tijd te zijn ...
Filosofische bespiegelingen zijn kenmerkend voor veel dichters, waaronder Dementyev. In het gedicht "Hoe belangrijk het is om op tijd te zijn ..." hij bespreekt het belang van een vriendelijke, open persoon en op tijd een helpende hand geven aan anderen.
Vaak merken we, onder dagelijkse drukte en druk met zaken, het verdriet en de gevoelens van andere mensen niet op. We vergeten de verzoeken van andere mensen, vergeten dat er een andere persoon naast ons woont, die met iets gefeliciteerd moest worden, hulp nodig had om met problemen om te gaan en zijn schouder op het juiste moment legde. En al deze schijnbaar kleine dingen leiden tot het verschijnen van een bloedige wrok, waardoor we vreemden voor elkaar worden.
De dichter benadrukt hoe belangrijk het is om naar elkaar te luisteren, vriendelijke woorden te spreken tegen familie en vrienden, terwijl we allemaal leven, want de dood kan ons elk moment inhalen.
3. Je zoekt me alleen in dagen van eenzaamheid ...
Soms moet je een 'vest' zijn voor iemand, omdat iedereen heeft steun en begrip nodig. Maar het is één ding als het uw naaste persoon is met wie u alle zorgen en vreugde deelt. En nog iets, als een ander alleen met je wil praten in de minuten van zijn verdriet.
Niemand wil de urn zijn waarin ze al hun negativiteit storten. Dementyev schrijft hierover in een gedicht. 'Je zoekt me alleen in dagen van eenzaamheid ...'.
Hij beschrijft de ervaringen van de lyrische held, die alleen in momenten tussen verleden en toekomstig geluk in het leven van een ander verschijnt om zijn verdriet met hem te delen.
Dit gevoel wordt zeker gedeeld door velen die anderen in moeilijke tijden moesten troosten en wrok moesten ervaren omdat in momenten van geluk werden ze gewoon vergeten.
2. Durf leraren niet te vergeten ...
Prachtig gedicht "Durf de leraren niet te vergeten ..." over hoe belangrijk en noodzakelijk het is om van leraren te houden. Mooie woorden die ons eraan herinneren hoe belangrijk het is om het werk van anderen te waarderen.
Echte leraren maken zich van harte zorgen over hun leerlingen, ze hebben niet genoeg ontmoetingen met hen, verhalen over de overwinningen van hun leerlingen. Het is zo belangrijk om andere mensen te bellen, kom binnen en schrijf, want geluk bestaat uit zulke kleinigheden.
1. Heb nergens spijt van na ...
Een heel wijs gedicht "Nooit spijt van hebben na ..."dat leert ons het leven te accepteren zoals het is. Wat er ook gebeurt in dit leven, je moet er geen spijt van krijgen. Dus in deze fase van je leven had je het nodig.
Vaak vergiftigen we het heden met spijt over het verleden, maar het is belangrijk om van elk moment te genieten. Alles in deze wereld gebeurt correct, en wie dit ook begreep en accepteerde, is een gelukkig mens.